Muzeum Okręgowe | 73. PAMIĘCI AK-D

Zapraszamy na wernisaż wystawy 73. PAMIĘCI AK-D. Ogólnopolska wystawa 73. obrazów malarskich 80 x 60 cm

Dobrze by było, aby każda wystawa była szczególna. Powodem konstrukcji tej propozycji wystawienniczej stało się odejście Andrzeja Klimczaka-Dobrzanieckiego. Odejścia są zwykle przedwczesne. Zmarły wielu z nas pozostawił z bagażem refleksji. Wierzę, że wystawy sztuki posiadają powody. Ideą ogólnopolskiej wystawy malarstwa „73. PAMIĘCI AK-D” jest malarska refleksja życia, twórczości i osobowości Andrzeja Klimczaka-Dobrzanieckiego. 

Ileś wiedzieliśmy… stąd ostatnia z nim wystawa 21. artystów: „Pejzaż z Wrocławia, o Wrocławiu i do Wrocławia”, na przełomie listopada i grudnia 2019 roku w Salonie Sztuki Miejskiego Centrum Kultury w Ciechocinku (16 XI – 14 XII) – wszyscy jej uczestnicy zostali zaproszeni do tego projektu.

Pochodzący z Prudnika, ale o stanisławowskich korzeniach rodziny, Andrzej Klimczak-Dobrzaniecki był studentem, wykładowcą z tytułem profesora, a w latach 1990-1993 rektorem wrocławskiej uczelni, wówczas PWSSP. Odszedł 28 stycznia 2020 roku. Modlitwa, kwiaty z czarną wstążką, uczestnictwo w ceremonii pogrzebowej… wspomnienia wydają się być pewnymi standardami wobec tych, których już nami na tym świecie nie ma. Z pomysłem organizacji wystawy dedykowanej Andrzejowi podzieliłem się z kilkoma kolegami z różnych pokoleń, Michałem Jędrzejewskim Wojciechem Kaniowskim, Wacławem Kuczmą czy Jackiem Dyrzyńskim (najbardziej wrocławskim z warszawskich profesorów) i Andrzejem Zdanowiczem (najbardziej wrocławskim z poznańskich profesorów). Utwierdzili mnie w przekonaniu, że taka wystawa Andrzejowi się od nas należy. Część z nas pozostała z pamięcią rozmów, które okazały się ostatnie, z rozmowami niedokończonymi, z terminami spotkań, do których już nie doszło…

Dla zgromadzonych 73. obrazów malarskich powodem była intymna rozmowa z malarzem, kolorem i formą, przyjmując czasem rodzaj może modlitwy. Przyjęcie, dość symboliczne, tyluż uczestników co ilość przeżytych przez AK-D lat, było kuratorskim wyborem spośród artystów, o których rozmawialiśmy, i których realizacje cieszyły Andrzeja. Pozostałem z ustaleniem grupy artystów, której obrazy na tej wystawie miałyby głęboki sens. To był niełatwy wybór, bowiem musiał zamknąć się zamkniętą liczbą. Do uczestnictwa w bydgoskiej wystawie zaproszonych zostało 73. artystek i artystów z różnych środowisk, którzy podjęli się realizacji obrazu malarskiego, we wspólnym dla wszystkich formacie 80 x 60 cm. Ów wymaga wyjaśnienia, otóż mam w swojej kolekcji, wiszący w mojej prywatnej pracowni, obraz AK-D takich właśnie rozmiarów, i to dzieło wybrałem właśnie do konstrukcji wystawy. Zaproszeni artyści przygotowali wyłącznie w tym formacie, niekiedy cykle prac. Jedna z ostatnich dyplomantek Andrzeja, Barbara Cyran, przygotowała cykl najbardziej rozległy, który mógłby stanowić wystawę indywidualną. Powstało więc przynajmniej dwukrotnie więcej prac, spośród których to sami artyści decydowali co ostatecznie pojawi się na wystawie.

To wystawa wielośrodowiskowa i wielopokoleniowa, której nestorem jest Michał Jędrzejewski, a najmłodszy uczestnik urodził się już w XXI wieku. Zgromadzone zostały prace m.in. kilku rektorów Uczelni artystycznych: Ryszarda Hungera z Łodzi oraz Wrocławian: Michała Jędrzejewskiego, Piotra Kielana i Wojciecha Pukocza.